Γράφει ο Γιώργος Δεληκώστας, Mentor/L&B Coach
Κάθε νέα συνήθεια ξεκινά από μια στιγμή επίγνωσης. Από εκείνη τη στιγμή που λες μέσα σου «θέλω να αλλάξω κάτι», όχι γιατί δεν είσαι αρκετός, αλλά γιατί θέλεις να εξελίξεις τον εαυτό σου. Αυτό είναι το πρώτο βήμα: η πρόθεση. Όταν η πρόθεση έχει προσωπικό νόημα και δεν πηγάζει από πίεση, τότε γεννιέται μια μικρή αλλά σταθερή εσωτερική κινητήρια δύναμη.
Στην αρχή, κάθε νέα προσπάθεια μοιάζει εύθραυστη. Ο νους αντιστέκεται σε ό,τι δεν γνωρίζει.
Οι παλιές συνήθειες λειτουργούν σαν μονοπάτια στο δάσος: είναι τόσο περπατημένα που σε οδηγούν από μόνα τους εκεί. Για να χαράξεις ένα νέο, χρειάζεται να περάσεις ξανά και ξανά από το ίδιο σημείο, ώσπου να γίνει γνώριμο. Η συνέπεια, όχι η τελειότητα, είναι αυτή που τελικά αλλάζει τη διαδρομή.
Όταν επιμένεις, ο εγκέφαλος αρχίζει να καταγράφει τις μικρές επιτυχίες ως “σήματα ασφάλειας”. Κάθε φορά που ολοκληρώνεις μια μικρή πράξη, ενεργοποιούνται νευρωνικά κυκλώματα που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και την εσωτερική σταθερότητα. Αυτό που ονομάζουμε «μικρή πρόοδος» είναι στην πραγματικότητα η βιολογική απόδειξη ότι το σύστημα αρχίζει να εμπιστεύεται τη νέα σου κατεύθυνση. Κι όταν ο εγκέφαλος νιώθει ασφάλεια, η συνήθεια ριζώνει.
Η διαδικασία δημιουργίας μιας νέας συνήθειας δεν απαιτεί υπεράνθρωπη θέληση. Απαιτεί μικρά, ρεαλιστικά βήματα που μπορείς να τηρήσεις χωρίς να σε εξαντλούν. Ξεκίνα με κάτι τόσο απλό που να μην μπορείς να αποτύχεις: ένα λεπτό διαλογισμού, πέντε λεπτά περπάτημα, ένα τηλεφώνημα σε άνθρωπο που αγαπάς. Η δύναμη της επανάληψης δεν βρίσκεται στη διάρκεια, αλλά στη σταθερότητα.
Στη συνέχεια, χρειάζεται θετική ενίσχυση. Ο εγκέφαλος μαθαίνει μέσα από ανταμοιβές· η απελευθέρωση ντοπαμίνης στο σύστημα ανταμοιβής κάθε φορά που αναγνωρίζεις μια μικρή επιτυχία ενισχύει το νέο μονοπάτι. Μπορεί να είναι μια απλή φράση επιβράβευσης, μια βαθιά αναπνοή ικανοποίησης, ένα μικρό χαμόγελο. Αυτή η συναισθηματική απόχρωση είναι το σήμα προς τον εγκέφαλο ότι αξίζει να συνεχίσει.
Όμως οι συνήθειες δεν χτίζονται μόνο με τον νου· χρειάζονται και συναισθηματική σύνδεση. Αν μια νέα συνήθεια δεν έχει σχέση με κάτι που σε εκφράζει, θα ξεθωριάσει. Αν όμως την κάνεις δικό σου κομμάτι, τότε λειτουργεί σαν καθρέφτης της ταυτότητάς σου. Δεν «προσπαθείς να τη θυμηθείς» — σε θυμίζει εκείνη.
Κάθε νέα συνήθεια, όμως, δεν επηρεάζει μόνο ένα κομμάτι της ζωής σου. Όταν αρχίζεις να λειτουργείς με συνέπεια, κάτι αλλάζει ταυτόχρονα στο σώμα, στον νου, στο συναίσθημα, στο πνεύμα και στις σχέσεις σου. Η ρουτίνα της φροντίδας ενεργοποιεί το σώμα, η σταθερότητα της σκέψης καθαρίζει το νου, το συναίσθημα αποκτά ηρεμία, το πνεύμα βρίσκει σκοπό και οι άνθρωποι γύρω σου νιώθουν περισσότερη ασφάλεια κοντά σου. Μια μικρή συνήθεια μπορεί να δημιουργήσει ένα ολόκληρο κύμα ισορροπίας.
Η αυτοπαρατήρηση βοηθά να παραμένεις παρών στη διαδικασία. Δεν χρειάζεται να κρίνεις τις μέρες που δεν τα κατάφερες· αρκεί να αναγνωρίζεις πότε απομακρύνθηκες και να επιστρέφεις ήρεμα.
Κάθε επιστροφή είναι νίκη, γιατί ενισχύει τη σχέση σου με τη σταθερότητα.
Κάθε νέα συνήθεια είναι στην ουσία ένας καθρέφτης του ανθρώπου που θέλεις να γίνεις. Δεν είναι μόνο μια πράξη που επαναλαμβάνεις — είναι μια δήλωση ταυτότητας. Όταν επιλέγεις να φέρεσαι με σταθερότητα, να φροντίζεις, να επιμένεις, ο εγκέφαλος το καταγράφει όχι απλώς ως συμπεριφορά, αλλά ως χαρακτηριστικό σου. Κι έτσι, λίγο λίγο, η νέα σου συνήθεια παύει να είναι «κάτι που κάνεις» και γίνεται κομμάτι αυτού που είσαι.
Και τέλος, η υπομονή. Καμία συνήθεια δεν εγκαθίσταται μέσα σε λίγες ημέρες.
Χρειάζεται χρόνο για να περάσει από το επίπεδο της πρόθεσης στο επίπεδο της ταυτότητας. Κάποια στιγμή, χωρίς να το καταλάβεις, η νέα συμπεριφορά θα έχει ενσωματωθεί στη ροή της καθημερινότητας — θα γίνει μέρος του “ποιον είσαι”.
Η διαδικασία δημιουργίας μιας νέας συνήθειας είναι στην ουσία μια πράξη αυτογνωσίας. Μαθαίνεις να συνεργάζεσαι με τον εαυτό σου, όχι να τον πολεμάς. Να κινείσαι με ρυθμό, όχι με βιασύνη.
Και να καταλαβαίνεις ότι κάθε μικρή πράξη που επαναλαμβάνεις, χαράζει μια νέα πορεία μέσα σου, μια πορεία που οδηγεί σε περισσότερη συνέπεια, αρμονία και εσωτερική ισορροπία.
Φράση-Άγκυρα:
«Μια νέα συνήθεια γεννιέται τη μέρα που αποφασίζεις να μη σταματήσεις.»