Γράφει ο Γιώργος Δεληκώστας, Mentor/L&B Coach
Η ισορροπία ανάμεσα στη ζωή και την εργασία δεν είναι μια σταθερή κατάσταση. Δεν είναι κάτι που «το πετυχαίνεις» και μετά το έχεις για πάντα. Είναι μια συνεχής, ευέλικτη διαδικασία που απαιτεί συνειδητότητα, παρατήρηση και μικρές επεμβάσεις μέσα στη μέρα. Αν κάτι μας έδειξε όλη η εβδομάδα, είναι ότι η ισορροπία δεν χτίζεται με μεγάλες αποφάσεις· χτίζεται με τρόπο σκέψης και καθημερινές πράξεις.
Στο σημερινό άρθρο συγκεντρώνουμε πρακτικούς τρόπους που μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα. Τρόπους που δεν απαιτούν χρόνο, αλλά επιλογή. Δεν χρειάζονται μεγάλες αλλαγές· χρειάζονται μικρές σταθερές κινήσεις που σας επαναφέρουν εκεί όπου θέλετε να βρίσκεστε.
Πριν ανοίξει ο υπολογιστής, πριν ξεκινήσουν τα μηνύματα, αφιερώστε ένα λεπτό για να θέσετε την πρόθεση της ημέρας. Μπορεί να είναι κάτι απλό:
«Σήμερα προστατεύω την ενέργειά μου» ή
«Σήμερα δίνω χώρο και στη δουλειά και στη ζωή».
Η πρόθεση λειτουργεί σαν «εσωτερική πυξίδα». Δεν αλλάζει τις υποχρεώσεις — αλλάζει τον τρόπο που τις αντιμετωπίζετε. Με αυτή τη μικρή κίνηση, ο νους αποκτά σταθερότητα και δεν παρασύρεται εύκολα από το βάρος της ημέρας. Στις δύσκολες στιγμές μπορείτε να ξαναγυρίσετε σε αυτή την πρόθεση για να επανατοποθετηθείτε.
Πολλοί νιώθουν εξάντληση όχι λόγω ποσότητας εργασίας, αλλά επειδή η μέρα μοιάζει ατελείωτη, χωρίς αρχή και τέλος. Μια πρακτική που μειώνει εντυπωσιακά την κόπωση είναι ο «καθαρός κύκλος»:
Η παύση δεν είναι χάσιμο χρόνου. Είναι «σημείο μετάβασης» που δίνει στο σώμα και στο μυαλό το μήνυμα ότι ένας κύκλος έκλεισε και ένας νέος ξεκινά. Έτσι μειώνονται οι νοητικές εκκρεμότητες που συσσωρεύουν άγχος και προκαλούν διάσπαση.
Η ημέρα έχει ένταση, απρόοπτα, απαιτήσεις. Είναι φυσιολογικό η προσοχή να φεύγει. Γι’ αυτό χρειάζεται ένα σταθερό σημείο επαναφοράς — μια μικρή τελετουργία που σας βοηθά να επιστρέφετε στον εαυτό σας. Μπορεί να είναι:
Το σημαντικό δεν είναι τι κάνετε, αλλά να γίνεται συνειδητά. Μια τέτοια πρακτική επαναφέρει ρυθμό, μειώνει τη νευρική φόρτιση και σταθεροποιεί το συναισθηματικό επίπεδο. Σε βάθος χρόνου λειτουργεί σαν αγκύρωση· δημιουργεί μια εσωτερική σταθερότητα που συνοδεύει όλη τη μέρα.
Πολλοί κλείνουν τον υπολογιστή αλλά το μυαλό συνεχίζει να δουλεύει. Αυτό που λείπει δεν είναι η παύση από την τεχνολογία, αλλά η «εσωτερική άφιξη» στον προσωπικό χώρο. Δοκιμάστε να εφαρμόσετε μια μικρή, συνειδητή πράξη μετά το τέλος του ωραρίου:
Αυτές οι μικρές τελετουργίες λένε στον εγκέφαλο ότι η εργασία ολοκληρώθηκε. Το σώμα χαμηλώνει ένταση, η προσοχή επανέρχεται στο σπίτι, και η σύνδεση με τους ανθρώπους σας γίνεται πιο αληθινή.
Ο τρόπος που κλείνει η μέρα επηρεάζει τον τρόπο που ξεκινά η επόμενη. Μπορεί να είναι μια απλή πράξη:
Η τελευταία καλή κίνηση λειτουργεί σαν «σφράγισμα». Σβήνει τον θόρυβο της ημέρας και αφήνει καθαρό έδαφος για το ξεκίνημα της επόμενης. Είναι μια από τις πιο ισχυρές μικρο-πρακτικές ισορροπίας που μπορείτε να εφαρμόσετε.
Η ισορροπία ανάμεσα στη ζωή και την εργασία δεν εμφανίζεται ξαφνικά. Χτίζεται καθημερινά μέσα από μικρές, σταθερές αποφάσεις. Δεν χρειάζεται να αλλάξετε ολόκληρη τη ζωή σας — χρειάζεται να αλλάξετε τον τρόπο που την αντιμετωπίζετε μέσα στη μέρα. Αν κρατήσετε κάτι από το σημερινό άρθρο, ας είναι ότι η ισορροπία διατηρείται μέσα από παρουσία, ρυθμό και μικρές πράξεις φροντίδας προς τον εαυτό σας.
Φράση-Άγκυρα Ημέρας:
«Η ισορροπία δεν διατηρείται από μόνη της· τη δημιουργείς λίγο λίγο, κάθε μέρα.»