Πως θα σας φαινόταν να χρησιμοποιήσετε τρεις ΜΟΝΟ απλούς κανόνες και με αυτούς να αλλάξετε άρδην την διατροφική σας συμπεριφορά; Είμαι απόλυτα βέβαιη ότι δεν πιστεύετε σε τόσο απλούς και εύκολους κανόνες και όμως η αλήθεια πάντα χρειάζεται λίγα και απλά λόγια.
1ος Κανόνας
ΦΑΤΕ ΦΑΓΗΤΟ. Πραγματικό φαγητό και όχι επεξεργασμένες τροφές.
2ος Κανόνας
ΟΧΙ ΠΟΛΥ. Η ποσότητα και η συχνότητα κάνουν τη διαφορά.
3ος Κανόνας
ΚΥΡΙΩΣ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προτείνει την κατανάλωση 6 μερίδων ημερησίως.
Είναι πρακτικώς αδύνατο να αναλύσουμε και τους τρεις αυτούς κανόνες σε ένα μόνο άρθρο οπότε στο παρόν θα μιλήσουμε για τον 1ο Κανόνα και στα επόμενα δύο άρθρα για τους άλλους δύο.
1ος Κανόνας
Φάτε φαγητό. Πραγματικό φαγητό και όχι επεξεργασμένες τροφές. Οι επιλογές των τροφών που καταναλώνουμε, που υπάρχουν στα ντουλάπια της κουζίνας μας, στα ράφια του ψυγείου μας είναι σημαντικό να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα. Δηλαδή, τρόφιμα τα οποία δεν είναι καθόλου επεξεργασμένα ή έχουν όσο τον δυνατόν λιγότερη επεξεργασία και βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην φυσική τους μορφή. Βέβαια, λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης στην παραγωγή των τροφίμων, αλλά και του τρόπου ζωής που έχουμε υιοθετήσει, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε την προέλευση όλων των τροφίμων που βρίσκονται στο τραπέζι μας ή τρώμε έξω. Αποφεύγουμε να καταναλώνουμε τυποποιημένα μενού και σνακ που δεν προσφέρουν καμιά θρεπτική αξία.
Οι λόγοι για να κάνουμε αυτή την επιλογή είναι πολλοί:
Α. Για να διατηρηθεί ένα τρόφιμο στο ράφι για μεγάλο χρονικό διάστημα «επεξεργάζεται», οπότε χάνει και όλα τα θρεπτικά του συστατικά. Βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία καταστρέφονται σχεδόν ολοκληρωτικά.
Β. Επίσης «εμπλουτίζεται» με δεκάδες συντηρητικά ώστε να μην αλλοιωθεί (υφή και χρώμα) πριν την ημερομηνία λήξεως. Πολλά από αυτά είναι αθώα, αλλά πολλά από αυτά είναι πραγματικά επιβλαβή για την υγεία μας. Όλα σχεδόν τα τρόφιμα που βρίσκουμε τυποποιημένα περιέχουν αλάτι και ζάχαρη, περιέχονται δε σε πολύ μεγάλες ποσότητες σε προϊόντα που καταναλώνουμε καθημερινά. Αυτός είναι και ο λόγος που δύσκολα τα «κόβουμε» παρόλο που γνωρίζουμε καλά ότι δεν προάγουν την υγεία μας. Τελευταίες έρευνες έδειξαν πως η κατανάλωση τροφίμων με συγκεκριμένα πρόσθετα συνδέεται με την αύξηση της ντοπαμίνης (νευροδιαβιβαστής) στο σώμα μας και αυτό τα κάνει άκρως εθιστικά.
Παρόλο που είναι πρακτικά αδύνατο να τραφούμε αποκλειστικά με ωμές ή ελάχιστα επεξεργασμένες τροφές, μπορούμε να καταλάβουμε πως υπάρχει διαφορά στο να καταναλώσουμε μια σάλτσα ντομάτας από το να φάμε ένα χοτ ντογκ.
Το πραγματικό φαγητό αποτελείται από:
i. Υλικά που υπάρχουν στη φύση
ii. Υλικά που χαλάνε εύκολα
iii. Δεν περιέχουν πρόσθετα
iv. Δεν έχουν προσθήκη ζάχαρης ή αλατιού
v. Δεν έχουν χρησιμοποιηθεί αντιβιοτικά για την παραγωγή τους και
vi. Δεν παράγονται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.
Τα εποχικά φρούτα και λαχανικά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και τα φυσικά αποξηραμένα φρούτα, τα αυγά (ελευθέρας βοσκής), οι ελιές, τα δημητριακά (ρύζι, βρώμη, κινόα, ζυμαρικά ολικής άλεσης), κατεψυγμένα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά, τα φρέσκα ψάρια και το φρέσκο κρέας (κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες) αποτελούν τροφές με ελάχιστη ή καθόλου επεξεργασία.
Επεξεργασμένη τροφή θεωρείται οτιδήποτε έχει προσθήκη αλατιού, ζάχαρης, λίπους, χρώματος, βελτιωτικού γεύσης ή του έχει αφαιρεθεί κάποιο συστατικό (π.χ για να γίνει το άσπρο αλεύρι από σιτάρι αφαιρούνται διάφορα στοιχεία του) ή έχει αλλάξει πλήρως η όψη και η υφή του (όπως η πάριζα). Στην κατηγορία των βαριά επεξεργασμένων τροφίμων ανήκουν και όλα εκείνα που φέρουν επισημάνσεις «με λιγότερο αλάτι» ή «με λιγότερα λιπαρά» που προκαλούν τη λαθεμένη εντύπωση ότι πρόκειται για υγιεινές επιλογές τροφών.
Στην πραγματικότητα τα τρόφιμα που καταναλώνουμε χωρίς καμία επεξεργασία είναι ελάχιστα αφού και ο τεμαχισμός της φρέσκιας σαλάτας αποτελεί διαδικασία επεξεργασίας. Υπάρχουν δε τρόφιμα που είναι αδύνατο να καταναλωθούν χωρίς να υποστούν μια επεξεργασία όπως είναι η παστερίωση του γάλακτος ή το μαγείρεμα του κρέατος. Η λύση θα είναι λοιπόν να τρεφόμαστε με φαγητό που παρασκευάζουμε εμείς οι ίδιοι και επιλέγοντας πολύ προσεκτικά τις πρώτες ύλες για την παρασκευή του.
Ας μην παραλείψουμε όμως, να πούμε πως το φαγητό αποτελεί σε ένα μεγάλο βαθμό και κοινωνική δραστηριότητα και φέρει πολιτισμική και κοινωνική διάσταση ως εκ τούτου δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το φαγητό εκτός του σπιτιού μας. Αν αυτό γίνεται ως εξαίρεση, τότε είναι ένα ικανοποιητικό βήμα για την υγεία μας.
Τρεφόμαστε για να ζήσουμε και απολαμβάνουμε κάθε μπουκιά μας, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για ό,τι απλόχερα μας προσφέρει η φύση.
Πηγή: www.delikostas.gr της Έλλης Σαμουηλίδη