Η προσμονή είναι μια δύναμη που συχνά δεν της δίνουμε σημασία. Τη συνδέουμε με μεγάλα γεγονότα, διακοπές, συναντήσεις ή στιγμές που περιμένουμε μήνες. Όμως, στην πραγματικότητα, η προσμονή είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και άμεσα διαθέσιμο. Είναι η εσωτερική ενέργεια που δημιουργείται όταν ο άνθρωπος έχει κάτι μικρό, θετικό και προσωπικό να τον περιμένει. Μια ώριμη, γειωμένη μορφή χαράς που δεν εξαρτάται από εντυπωσιακές αφορμές, αλλά από την ικανότητα να κοιτάμε λίγο πιο μπροστά, να δίνουμε νόημα στη μέρα και να επιτρέπουμε στο σύστημά μας να ζεσταθεί πριν από μια μικρή στιγμή ευχαρίστησης.

Η προσμονή λειτουργεί σαν μια εσωτερική πυξίδα. Μας προσανατολίζει προς κάτι καλό, μας κρατάει σε μια ήπια εγρήγορση και μας θυμίζει ότι μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις υπάρχει και κάτι δικό μας. Δεν αλλάζει τον εξωτερικό ρυθμό της ζωής· αλλάζει τον εσωτερικό. Και αυτή η αλλαγή, όσο μικρή κι αν φαίνεται, μπορεί να σταθεροποιήσει τη διάθεση, να μειώσει την πίεση και να δημιουργήσει μια αίσθηση συνέχειας μέσα στην εβδομάδα.

Ας δούμε τέσσερα εργαλεία που βοηθούν στην καλλιέργεια αυτής της ενέργειας.

1. Μικρή στιγμή προετοιμασίας

Η προσμονή δεν χρειάζεται μεγάλα προγράμματα. Ξεκινά από μια μικρή στιγμή προετοιμασίας: ένα mini-τελετουργικό που ανοίγει χώρο για την αίσθηση ότι κάτι όμορφο έρχεται. Μπορεί να είναι το να φτιάξουμε το γραφείο μας όπως το θέλουμε πριν ξεκινήσουμε, να βάλουμε για λίγα δευτερόλεπτα την αγαπημένη μας μουσική ή να καθίσουμε για μισό λεπτό με κλειστά μάτια πριν αρχίσει η μέρα.

Αυτές οι μικρές, ήρεμες κινήσεις σηματοδοτούν ένα πέρασμα. Λένε στο μυαλό και στο σώμα: «Σε λίγο θα γίνει κάτι που σου κάνει καλό». Η ενέργεια δεν έρχεται από το μέγεθος της στιγμής, αλλά από την πρόθεση πίσω από αυτήν.

2. Η λίστα “χωράει στη μέρα μου”

Συχνά περιμένουμε μεγάλα γεγονότα για να νιώσουμε προσμονή. Όμως η καθημερινότητα κερδίζεται με μικρά, εφαρμόσιμα βήματα. Γι’ αυτό χρειάζεται μια μικρή προσωπική λίστα από 3–4 πράγματα που πραγματικά χωράνε στη μέρα μας. Όχι «ιδανικά σενάρια», αλλά αληθινές, προσγειωμένες χαρές.

Μπορεί να είναι ένα μικρό διάλειμμα σε ένα ήσυχο σημείο, πέντε λεπτά ανάγνωσης, μια μικρή βόλτα μετά τη δουλειά ή ένα σύντομο τηλεφώνημα με έναν άνθρωπο που μας κάνει καλό. Η προσμονή δυναμώνει όταν γνωρίζουμε ότι αυτά τα μικρά πράγματα δεν είναι υποσχέσεις που μπορεί να ακυρωθούν, αλλά κομμάτια μιας μέρας που μπορούμε με ρεαλισμό να δημιουργήσουμε.

3. Το “σημείο φωτός” στο τέλος της ημέρας

Η προσμονή δεν αφορά μόνο το παρόν. Έχει συνέχεια. Και η συνέχεια χτίζεται όταν, στο τέλος της μέρας, επιλέγουμε ένα μικρό “σημείο φωτός” για την επόμενη. Μια μικρή στιγμή που θέλουμε να ζήσουμε: ο πρωινός καφές σε ένα ήρεμο σημείο, ένα σύντομο περπάτημα, πέντε λεπτά για να τακτοποιήσουμε το μυαλό μας ή μια μικρή δραστηριότητα που μας γειώνει.

Αυτό το σημείο φωτός λειτουργεί σαν σύνδεση μεταξύ των ημερών. Δίνει στον εγκέφαλο την αίσθηση ότι η ζωή έχει ρυθμό και συνέχεια. Και αυτή η συνέχεια δημιουργεί την εσωτερική ενέργεια που τόσο συχνά μας λείπει.

4. Η προθετικότητα της χαράς

Η προσμονή δυναμώνει όταν δεν αφήνουμε τη χαρά στην τύχη της, αλλά την κατευθύνουμε με πρόθεση. Δεν είναι να “περιμένω κάτι καλό”, αλλά να “επιλέγω κάτι καλό προς το οποίο θα κινηθώ”. Πρόκειται για μια συνειδητή εσωτερική κατεύθυνση που λέει: «Θα τοποθετήσω μέσα στη μέρα μου μια μικρή στιγμή που θα με στηρίξει».

Αυτή η προθετικότητα μάς θυμίζει ότι η χαρά δεν είναι περιστασιακή. Είναι δεξιότητα που καλλιεργείται. Και η προσμονή είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η δεξιότητα ζωντανεύει μέσα στην καθημερινότητα.

Συστημική Γέφυρα

Η προσμονή λειτουργεί όταν ευθυγραμμίζονται ο ρυθμός της μέρας, οι σκέψεις, το συναίσθημα και η εσωτερική κατεύθυνση. Δεν πρόκειται για ένα μόνο στοιχείο, αλλά για μια συνολική ενεργοποίηση. Το σώμα ηρεμεί μέσα από τις μικρές πράξεις, το μυαλό αποκτά καθαρό προσανατολισμό, το συναίσθημα ζεσταίνεται, ο σκοπός αποκτά υπόσταση και οι σχέσεις μαλακώνουν επειδή ο άνθρωπος λειτουργεί πιο ήρεμα και συντονισμένα. Η προσμονή είναι το νήμα που συνδέει αυτά τα στοιχεία και δίνει χρώμα στην καθημερινή μας κίνηση.

Η προσμονή είναι ένα εργαλείο που βρίσκεται στα χέρια μας. Δεν χρειάζεται μεγάλα γεγονότα ή μεγάλες αλλαγές. Χτίζεται μέσα από μικρές στιγμές, μικρές προετοιμασίες και μικρές χαρές που μπορούν να μπουν μέσα στην ημέρα. Αν σήμερα θέλετε να ξεκινήσετε από κάπου, ξεκινήστε από το πιο απλό: επιλέξτε μια μικρή στιγμή που θέλετε να ζήσετε αύριο. Δώστε της χώρο, δώστε της πρόθεση. Και αφήστε την προσμονή να κάνει τη δουλειά της.

Φράση–Άγκυρα:

«Η προσμονή δίνει χρώμα στις μέρες μας.»