Με την εμφάνιση και εξάπλωση του ιού SARS-CoV-2, καθώς και με τον χαρακτηρισμό της λοίμωξης που προκαλείται από αυτόν (COVID-19) ως πανδημίας, ζητήθηκε από τους ανθρώπους ανά τον κόσμο να κρατήσουν κοινωνικές αποστάσεις και να μπουν είτε σε περιορισμό είτε σε απομόνωση, με στόχο την μείωση της εξάπλωσης της νόσου. Τα μέτρα αυτά, που από το σύνολο των ειδικών επιστημόνων κρίθηκαν ως επιβεβλημένα, ανάγκασαν τους ανθρώπους:

·      Να μειώσουν τις δραστηριότητες τους και τα προσλαμβανόμενα ερεθίσματα.

·      Να μειώσουν τις κοινωνικές τους επαφές.

·      Να εξαθλιωθούν οικονομικά είτε λόγω αδυναμίας να εργαστούν είτε λόγω μείωσης των εσόδων τους με παράλληλη αύξηση των εξόδων τους.

Που σε συνδυασμό με:

·      Την έλλειψη αποτελεσματικών στρατηγικών αντιμετώπισης του στρες

·      Την παρατεταμένη διάρκεια της πανδημίας που δημιουργεί συμπτώματα μετατραυµατικού στρες και φυσικά

·      Την ελλιπή πληροφόρηση που ενισχύει την ήδη υπάρχουσα σύγχυση στο μυαλό των ανθρώπων

προκάλεσαν και προκαλούν έντονα αρνητικά συναισθήματα  όπως:

·      Φόβο και άγχος

·      Θλίψη και ανία

·      Θυμό και εκνευρισμό

·      Στιγματισμό

Δεν είναι λίγοι αυτοί, που εκμεταλλευόμενοι την όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μέλλον είναι διαδικτυακό. Και αυτό μας το προωθούν με κάθε τρόπο. Μας εκπαιδεύουν πώς να είμαστε μονίμως συνδεδεμένοι για κάθε είδους ανάγκη μας, εργασία, εκπαίδευση, συναλλαγές, αγορές, εκγύμναση, e-food, διασκέδαση, επικοινωνία...

Στην ουσία προωθούν ένα μοντέλο διαδικτυακής σύνδεσης των ανθρώπων μέσα από μία φυσική απομόνωση. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι όσο αυξάνεται η σύνδεση μέσω του διαδικτύου, σε οποιαδήποτε μορφή της, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι απομονώνονται. Και οι συνέπειες αυτής της απομόνωσης είναι καταστροφικές και για τις  πέντε διαστάσεις της ανθρώπινης φύσης:

1.     Σωματική

2.     Πνευματική

3.     Νοητική

4.     Συναισθηματική

5.     Κοινωνική

Οπότε θα έλεγα, ότι πλέον βρισκόμαστε προ των πυλών μιας αλλοτρίωσης της Ανθρώπινης Φύσης.

Ο κάθε, ακόμα, σκεπτόμενος άνθρωπος, βρίσκεται σε μία συνεχή αναζήτηση αποτροπής αυτής της μετάλλαξης του ανθρώπου, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους γύρω του.

Έχοντας λοιπόν στην καρδιά μας όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα και με το βλέμμα μας στραμμένο στο μέλλον, ως Ελληνικό Ινστιτούτο Συστημικής Επαγγελματικής και Προσωπικής Ανάπτυξης, προσθέτουμε στις προσφερόμενες υπηρεσίες μας, τις Περιπατητικές Συνεδρίες. Μια απάντηση από μέρους μας στην φρενίτιδα που βιώνουμε όλοι μας, αυτή τη «νέα εποχή».

Τί είναι οι Περιπατητικές Συνεδρίες

Δεν είναι κάτι καινούργιο. Στο εξωτερικό, πολλοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας περπατούν μαζί  με τους θεραπευόμενους τους στην ύπαιθρο ιδιαίτερα μ’ αυτούς που πάσχουν από κατάθλιψη. Το περπάτημα, σε συνδυασμό με το «ασφαλές» περιβάλλον που δημιουργεί η ίδια η σχέση θεραπευόμενου-θεραπευτή οδηγεί πολύ πιο εύκολα στο «άνοιγμα» της ψυχής του θεραπευόμενου προσφέροντας λύσεις.

Επιπλέον, δίνει την δυνατότητα στους συμμετέχοντες να τηρήσουν όλα τα μέτρα προστασίας ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται σωματικά κοντά (όσο επιτρέπεται): η ανθρώπινη παρουσία είναι καταλυτικός παράγοντας ανακούφισης από το άγχος αλλά και «ανοίγματος» της ψυχής στο ασφαλές περιβάλλον που δημιουργεί.

Γιατί Περιπατητικές Συνεδρίες

Δεν είναι λίγες οι φορές που η έλλειψη τεχνικών μέσων ή εξοικείωσης με την τεχνολογία καθιστά τις διαδικτυακές συνεδρίες απαγορευτικές ή στρεσογόνες για κάποιους ανθρώπους.

Επίσης η έλλειψη ιδιωτικού χώρου μέσα στο σπίτι, εμποδίζει πολλούς ανθρώπους να ζητήσουν την βοήθεια που χρειάζονται διαδικτυακά.

Ακόμα και η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία, ειδικά αυτή την εποχή,  πολλές φορές αυξάνει το άγχος και δυσκολεύει την εξωτερίκευση, ενώ το περπάτημα δίπλα-δίπλα χαλαρώνει.

Διευκολύνει την κάλυψη διαφόρων αναγκών όπως: την εξωτερίκευση συναισθημάτων, την ελεύθερη έκφραση προβληματισμού, τον επαναπροσδιορισμό ρόλων και στόχων, την διαχείριση κρίσεων, την αντιμετώπιση φόβων, φοβιών, την επιστροφή στον έξω κόσμο, την επανασύνδεση με το φυσικό περιβάλλον κοκ.

Γενικότερα θα έλεγα, ότι η ιδέα του να πάει κάποιος για περπάτημα με παρέα είναι πιο «εύπεπτη» τόσο από τον ίδιο όσο και από το οικείο περιβάλλον του σε σχέση με μια επίσκεψη σε ειδικό.

Είναι μια καλή πρακτική που δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό ή εμπειρία, παρά μόνο μια φυσική κατάσταση η οποία επιτρέπει  το περπάτημα.

Τα οφέλη μιας συνεδρίας προσωπικής ή επαγγελματικής ανάπτυξης ενισχύονται εφόσον καρπώνονται και όλα τα οφέλη του περπατήματος. (έρευνες δείχνουν ότι το περπάτημα βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου, της καρδιάς, του μεταβολισμού, στην πρόληψη άνιας, Αλτσχαιμερ, γήρατος, στον έλεγχο του βάρους, της πίεσης, μειώνει τις πέτρες σε νεφρά και χολή, μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης, προσφέρει καλύτερο ύπνο, βοηθάει την διακοπή κακών συνηθειών, κ.α.π.)

Το περπάτημα αποδεδειγμένα βελτιώνει όχι μόνο την συλλογιστική και δημιουργική σκέψη, αλλά και το είδος της σκέψης που επικεντρώνεται στην επίλυση προβλημάτων ενισχύοντας έτσι το έργο της συμβουλευτικής.

Προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση και προδιαθέτει για μεγαλύτερη δέσμευση,  γιατί δίνει την αίσθηση της πιο ενεργής συμμετοχής και της επίτευξης πολλαπλών στόχων παράλληλα.

Είναι ένα βήμα για την σταδιακή απεξάρτηση μας από κακές συνήθειες όπως να τσεκάρουμε συνέχεια την έξυπνη συσκευή μας, να καταναλώνουμε φυσικά και νοητικά προϊόντα/«σκουπίδια» απλά και μόνο από συνήθεια.

Πώς πραγματοποιούνται οι Περιπατητικές Συνεδρίες

Η πρώτη κίνηση που κάνει ο ενδιαφερόμενος είναι να ορίσει ένα ραντεβού, είτε τηλεφωνικά, είτε διαδικτυακά. Στο σημείο αυτό ορίζεται η ημέρα, η ώρα, ο τόπος συνάντησης (συνήθως είναι κάποιο σημείο στη παραλία του Βόλου) καθώς και η χρονική διάρκεια του περπατήματος. Η επόμενη πολύ σημαντική κίνηση, είναι η προσέλευση των συμμετεχόντων ακριβώς την προγραμματισμένη ώρα, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Η απόσταση που θα διανυθεί, ο ρυθμός που θα χρησιμοποιηθεί, καθώς και η διαδρομή που θα ακολουθηθεί διαμορφώνεται ανάλογα με τη φυσική κατάσταση του καθένα.  

Τέλος το σημαντικότερο για μένα ερώτημα, που θα πρέπει να κάνει ο κάθε ενδιαφερόμενος στον εαυτό του είναι:

Θέλω να το κάνω;

Θέλω να αλλάξω; Θέλω να ζητήσω βοήθεια; Θέλω να δουλέψω με τον εαυτό μου; Θέλω να ξεβολευτώ; Θέλω να λύσω τα προβλήματα μου; Ή απλά με βολεύει να παραμένω στην κατάσταση που είμαι και απλά να γκρινιάζω;

Ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος, έλα να το συζητήσουμε…

Σε περιμένω