Τι σημαίνει να παραπονιόμαστε συνεχώς για τη ζωή μας; Σημαίνει ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την καθημερινότητα που έχουμε δημιουργήσει, με τη δουλειά μας, με τη σχέση που έχουμε με τους φίλους μας, το σύντροφό μας ή την οικογένειά μας. Σημαίνει ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τις καταστάσεις τις οποίες ζούμε ή με γεγονότα που μας συμβαίνουν. Όλα αυτά τα εκφράζουμε με ένα συνεχές παράπονο και νιώθουμε μια μόνιμη αρνητική αίσθηση για ό,τι ζούμε. Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ ότι τα περισσότερα από αυτά που παραπονιόμαστε μπορεί να είναι στο μυαλό μας; Μήπως κάποια τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι; Μήπως πολλές φορές είμαστε υπερβολικοί; Μήπως να προσπαθούσαμε να αλλάξουμε; Πόσο θα μας βοηθούσε αν υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας «Σήμερα επιλέγω να σταματήσω να παραπονιέμαι και να κάνω κάτι για να αλλάξω την κατάστασή μου».

Γιατί όμως συνεχώς μας διακατέχει ένα παράπονο; Τι είναι αυτό που μας το προκαλεί; Μπορεί να είναι η καθημερινότητά μας, η ρουτίνα, η ψυχολογική και σωματική κούραση που έχουμε προσπαθώντας να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Πολλές φορές ρίχνουμε όλη την ευθύνη στην τύχη μας λόγω κάποιων δυσάρεστων γεγονότων που μας τυχαίνουν. Άλλες φορές παραπονιόμαστε γιατί νιώθουμε ότι μας επηρεάζουν τα προβλήματα των άλλων είτε πρόκειται για φίλους είτε για την οικογένειά μας. Αισθανόμαστε πολλές φορές ότι την πληρώνουμε εμείς χωρίς να φταίμε. Επίσης εκφράζουμε τα παράπονα μας ακόμη και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Για τις επιλογές μας, τον τρόπο ζωής μας, την εμφάνιση μας. Πως μπορεί όμως όλη αυτή η στάση μας να αλλάξει; Γιατί να ζούμε συνεχώς με ένα παράπονο;

Η ζωή αλλάζει μόνο όταν αλλάζουμε κι εμείς. Όταν παραπονιόμαστε για κάτι που μας συμβαίνει θα ήταν πιο εποικοδομητικό να βρούμε τρόπους για να το αλλάξουμε πάρα να καθόμαστε αμέτοχοι και να το παρατηρούμε από απόσταση. Ας αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα και την εστίαση μας σ’ αυτό. Ας κάνουμε διαφορετικές επιλογές. Ας μάθουμε να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας αλλά να μαθαίνουμε από αυτά. Ας μην αναλωνόμαστε τόσο πολύ με τα προβλήματα των άλλων, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν θα είμαστε διαθέσιμοι να τους βοηθήσουμε. Ας ενεργοποιηθούμε να αλλάξουμε την εμφάνισή μας ή τη φυσική μας κατάσταση αν δεν μας αρέσει. Και γενικά ας βγάλουμε από τη ζωή μας ό,τι τοξικό μας γεμίζει με παράπονα.

Το να παραπονιόμαστε συνεχώς είναι εύκολο. Δεν μας λυτρώνει όμως από την προβληματική κατάσταση. Το δύσκολο είναι να ενεργοποιηθεί το μυαλό μας ώστε να αλλάξουμε αυτά που δεν μας αρέσουν. Αυτά που μας κάνουν να σπαταλάμε την πολύτιμη ενέργειά μας σε παράπονα. Ας προκαλέσουμε τον εαυτό μας να ακολουθήσει το δύσκολο δρόμο. Αυτό τουλάχιστον προσπαθώ να κάνω κι εγώ. Όταν όλα λοιπόν γύρω μου καταρρέουν πάντα λέω μέσα μου «Δεν ξέρω αν τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα όταν αλλάξουν, αλλά για να γίνουν καλύτερα πρέπει να αλλάξουν». Ας εστιάσουμε λοιπόν στην αλλαγή.

της Μαρίας Παπαλεξοπούλου