Η αισιοδοξία που μπορεί να έχει ο καθένας μας μέσα του είναι στάση ζωής. Εκφράζεται μέσα από κάθε πτυχή του χαρακτήρα μας. Φαίνεται μέσα από τις σκέψεις μας, από το πως αντιμετωπίζουμε οτιδήποτε μας συμβαίνει θετικό ή αρνητικό και από ποια οπτική γωνία βλέπουμε την εξέλιξή μας και γενικότερα τη ζωή. Πόσοι από εμάς όμως βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο; Πόσοι διατηρούμε την αισιοδοξία μπροστά σε κάθε γεγονός και δεν τη χάνουμε με το παραμικρό πρόβλημα; Πώς θα άλλαζε η διάθεσή μας και η όρεξή μας για ζωή αν συχνά υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας «Σήμερα επιλέγω να βλέπω τα πράγματα μέσα από ένα διαφορετικό, πιο αισιόδοξο φακό»;
Για πολλούς από εμάς η σκέψη μας απέχει πολύ από την αισιοδοξία. Γιατί όμως χάσαμε αυτό το πολύτιμο αγαθό; Μπορεί να μην την είχαμε ποτέ. Μπορεί το περιβάλλον που μεγαλώσαμε να μην ήταν ευνοϊκό και η νοοτροπία μας να διαμορφώθηκε σκεπτόμενοι πάντα το αρνητικό αποτέλεσμα. Επίσης μια αλληλουχία δυσάρεστων γεγονότων, αποτυχίες που μπορεί να έχουμε βιώσει ακόμη και η ρουτίνα και η ψυχολογική πίεση της καθημερινότητας μπορούν να μας στερήσουν την ικανότητά μας να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από έναν αισιόδοξο φακό. Η απαισιοδοξία φέρνει πάντα την ανασφάλεια και το φόβο μέσα μας, γεγονός που αναστέλλει την εξέλιξή μας και μας κράτα στάσιμους στην αδράνεια. Γιατί όμως να μην αλλάξουμε οπτική γωνία; Πώς θα αλλάξει η πορεία μας προς το μέλλον αν το ατενίζουμε με αισιοδοξία;
Η απαισιοδοξία πολλές φορές είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία όμως συμβολίζει τη θέλησή μας να πραγματοποιήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε. Μας κάνει να βλέπουμε πάντα μια ευκαιρία ακόμη και στην καταστροφή και όχι να καταστροφολογούμε σε κάθε ευκαιρία. Η αισιοδοξία είναι ολόκληρη φιλοσοφία. Είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να ζούμε. Επιλέγουμε να ελπίζουμε για το καλύτερο. Και αυτό μας δίνει την ευκαιρία και τη διάθεση να το προσπαθήσουμε με όλο μας το είναι χωρίς να αναλωνόμαστε σε αρνητικές απαισιόδοξες σκέψεις. Χωρίς να χάνουμε χρόνο και να σπαταλάμε την πολύτιμη ενέργειά μας σκεπτόμενοι τι θα γίνει αν δεν συμβεί αυτό που θέλουμε. Τίποτα δε θα γίνει. Ανάλογα με το αποτέλεσμα μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε τη ζωή μας. Γιατί λοιπόν να μην καταλήγουμε σε αυτό το αποτέλεσμα με μια αισιόδοξη σκέψη; Είναι σίγουρο ότι είναι πιο εποικοδομητικό από το να σκεφτόμαστε την αρνητική πλευρά.
Ας υπενθυμίσουμε λοιπόν στον εαυτό μας να βλέπει τα πράγματα μέσα από έναν αισιόδοξο φακό. Όχι μόνο για μια μέρα αλλά ας το κάνουμε τρόπο ζωής. Όσα προβλήματα και αν έρθουν, όσες αναποδιές και αν προσπαθήσουν να μας ρίξουν κάτω εμείς ας είμαστε πάντα δυνατοί και όρθιοι στο ανάστημά μας. Ας μην ξεχνάμε ότι πάντα μετά την καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο. Είναι τόσο όμορφο και εντυπωσιακό. Ας εστιάσουμε σ’ αυτό.
της Μαρία Παπαλεξοπούλου
